Биљана Рајчинова-Николова. ХИП-ХОПOT И РАП МУЗИКАТА КАКО ПРОВОКАЦИЈА И ИНСПИРАЦИЈА ЗА ФИЛМОТ 8 МИЛЈА
ISSN 2955-2206 (веб верзија) (online)
УДК: 791-21:316.723-027.6
Биљана Рајчинова-Николова
ХИП-ХОПOT И РАП МУЗИКАТА КАКО ПРОВОКАЦИЈА И ИНСПИРАЦИЈА ЗА ФИЛМОТ 8 МИЛЈА
(Кон филмот 8 МИЛЈА, режија: Кертис Хенсон, сценарио: Скот Силвер, улоги: Еминем, Ким Бесинџер, Британи Марфи, Мекај Фајфер, фотографија: Родриго Прието, САД/Германија 2002)
Апстракт: Со оглед на начелната несводливост, односно неподложноста на хип-хоп културата на сувопарните теориски формулации, тешко е таа да се претстави со неколку збора. За оваа прилика, сепак некои од нејзините иницијални определби ќе бидат доволни за да можеме ‘упатено’ да се нурнеме во една освежувачка перспектива на хип-хоп филмот 8 МИЛЈА, кој е посебна приказна во светот на седмата уметност. Низ филмот ќе ја разгледаме релацијата идентитет-простор – време од перспектива на ‘Идентитетот на човекот во простор и време’ (Борхес, 1990: 141) и ќе се обидеме за да дадеме одговорот на прашањата: Кој сум јас? и Што сум јас? во ‘просторот -сиромашен кварт’ - реален географски простор поделен со осмата милја по расна основа и во ‘просторот – хип-хоп сцена’. Имено во истражувањето релевантна е идејата за истакнувањето (на промените) на идентитетот на раперот / актерот во ‘просторот – сиромашен кварт’ и во ‘просторот – хип-хоп сцена’, како една рефлексија на континуирано самоидентификување, самоизнаоѓање и самопотврдување во херој и победник. За таа цел ќе ги користиме сознанијата од имагологијата, постколонијалната теорија и студиите за идентитетот оние кои го објаснуваат идентитетот преку есенцијалистичкиот[1] и конструктивистичкиот[2] концепт на идентитет.
Клучни зборови: поткултура, хип-хоп култура, хип-хоп филм, идентитет, простор.
[1] Според есенцијалистичкиот концепт идентитетот е нешто дадено, фиксно и непроменливо, односно „Идентитетот е вграден во темелите на личноста и не може да се менува“ (Barker, 2000: 166).
[2] Според конструктивистичкиот концепт идентитетот е нешто што активно се гради, менува и трансформира во различни манифестации и различни позиции кои го имаме во различни мигови (види: Hall, 1990; Baba, 2004; Малуф, 2001; Малуф, 1994).